Nowa rzeka czasu która trwa od razu
bez porywu i urazów ...
Rwący strumień wielu nonsensów i nie porozumień,
od dawien dawna nurt już płynąć umie,
rwać bez końca jak i potok jest we wzorcach.
Czekać trzeba jak rwie jak deszcz z nieba.
Mimo woli tak nie przystoi!
Ciągle w pogoni a płynąć musi.
Czy to wzruszy i poruszy ??
Była chwila taka miła lecz zawiła,
co silnego ducha mi wpoiła.
Silnie wieje wiatr już w żaglach,
ciągle płynę nuż już z gardła.
Może tak trzeba by z uniesioną głową
iść do nieba...
Poetry Blog 